TERBİYELİ YALNIZLIĞIM

Düş dökümlü eteklerim

Terbiyeli yalnızlığım tarafınca ekildiklerim

Ar bildiğim arı yüreğin

Ardıç kuşlarına kafa tutan

Semazen kanatlarım

Maviden bir yarımada

Yâdımdan seken her rüya

İstimlak edilmiş şehrin bahçe duvarıyım

Büzüşen iç sesim mağdur

Büyüyen hasretim kendime yağdığım kadar

Rahmetin her zerresine razı

İçerlediğim değil hem artık yaşam

Kanayan hücrelerim

Kandığım mevsim

Dilemması yeni senenin

Bozguna uğradığım

O şaşalı terk ediş

Dikiş tutturamadığım ne ki?

Neyden ibarettir varlığımın hikmeti?

Rengi silik bir yazım hatası

İmla dolu yürek çekmecem

İmha edemediğim o mahzun çocuk

Hali hazırda annesinin eteklerine yapışan

Körü körüne yaşamışım hem de nasıl

Kordan bir hümayun boyum eğdiğimle hemhal

Koyudan gözleri efkârın

İçtimada saklı sönük neşem

Kaybolmaya dair bir günce

Seken iç sesimde hece hece

Savruk nazım

Sevdalı niyazım

Bir başına devinen yaralı bir semazen

Nazarında cihanın kulluğuma binaen

Ve işte reşit bir hüzün

Eş kenarlı üçgenin endamında yiten

Düş mizaçlı bir ömür

Varsın olsun yürek hayallerle beslensin

Kâfidir artık bu saatten sonra

Soluduğum şu zehirli hava

Fedaisi sevginin

Peyda olan iklimden yana derdim

Ne kış ne yaz

Ne sıcak ne ayaz

Mevsim dahi şaşkın

İnsanoğlu illa ki şükürsüz

Meziyetlerim artık eziyet addedilen

Cesaret bulduğum her gün her yeni şiir

Esaretim kaleme

Dilemmasında sözcüklerin

B/ölündüğüm kadar hece hece

Tek bir öyküm olsaydı keşke

Ve nicesine öykündüğüm

Ölümün siyah peçesinden sızan ruhum

Gönlümü esir alan dünyaya mı vurgunum?

Hayatın şerhi

İblisin şeri

Bense Şimal Yıldızı

Sönmek ne kelime bilakis sonsuzluğun feri

Firarım kendimden

Fidan boylu gazellerim uçuşur derinden

Azadesi dünün

Azığımla bükülse de belim

Boyun eğmediğim kadar cihana

Cinnet gecelerini cennet bildiğim

Elbet himayesinde Rabbin

Şiarım nasıl ki sevgi ile teselli bulduğum

Yankısı duyulmasa ne ki sesimin

Yağan yağmura karışan yaşlarım

Yasımda saklı bir cellat

Bunca sevgisizliğe inat

Yâdım, yağdığım yağmalandığım

Yufka kalbim, yarenim

Dev/asa bir sancak dikilesi en tepeye

Kurda kuşa yem olmadığım kadar

Yemin etmedim mi ben bir kere

Kutsal Kitabı üç kere öpüp de

Başıma koyduğum baş verdiğim

Başa çıkamadığım hezeyan

Tutuklusu olduğuma değdi mi?

Enkazında kaldığım o heyelan

Yüreğimin kırık fay hattı

Bense anbean Allah huzurunda

Çok görseniz de bana