Arama
Son Yazıları
1 - SİL BAŞTAN2 - ŞİİR
3 - ÜÇ HARFİN GÖLGESİ
4 - YARINLAR FORA
5 - ZİMMETLİ OLDUĞUM KADAR...
6 - ŞİİRLER OLMASAYDI EĞER Kİ
7 - SESLENSEM KİM DUYAR SE...
8 - RUHUMUN DAR VAKİTLERİ
9 - KOTASI DOLMUŞ OLSA NE ...
10 - VE İŞTE GERİDE KALAN O...
Şiirler » PORSELEN GÖĞÜN KIRIK TAMBURU
Bu şiir 2024-01-19 23:11 tarihinde günün şiiri seçilmiştir. |
Terk edilmişliğin zikri vardı zifiri karanlığın
O meczup kâbusları
Belki de bir mezardı her biri
İhtiva ettiği s/onsuzluğun ışıldağı
Kökü sağlam
Künyesinde saklı nice nida
Her renk bir düşe denk düşen
Düşlerle örülü bir cehennemse dünde kalan
Ziyanı yoktu işte sunulan sıfatların
Şair nemli şair namlı şair sevdalı
Duygu fakiri ruhlardan uzak alabildiğine
Verdiği sevginin emeğine razı
Riyasız ve yalansız bir dünya hayali
Taşkınlara mahal veren cahillerin cesareti
Unvanı var ya da yok
Olmaz mı yalnızlığa karnı tok?
Ederinde ömrün
Atar damarı yırtılmış bir kere dünün
Göğün künyesi umut
Yerin bağdaş kurduğu o safran sarısı bulut
Hani, hani, içinde yeşeren, sadık
Kaldığı ne çok nimet ne çok rahmet
Kordan müteşekkil yüreğin özümsediği
Yerin göğün Efendisi
Anbean da büyür Rabbine duyduğu sevdası
Haşmetli O Sancak
Aşkın kıblesinde saklı hidayet
Düş yanıklarından ibaret gerçekler:
Gereksiz bir ithamla örülü
Göğün duvağında seken
Kuşlar misali
Örtündüğüm kadar
Şiirin güftesine d/okunan kalemim
Renkleri b/asarken b/ağrıma
Ağıtlar yaktığım yalnızlığın tekeli:
Bir varmış bir yokmuşçasına
Pamuk ellerinde matemin,
Annemle özdeşleşen dilekler dualar
Mevsimin mertçe esen rüzgârına
Yanık bir kelam,
Düş öbeklerinde asılı o selam
Bahtına razı kırık tahtın da noksan iken ayağı.
Porselen göğün kırık tamburu
Methettiğim sazın kopuk teline duacı
Bir boyacı ustası gibi
Onarıyorum kırık dökük ne varsa
Yetmiyor lakin
Kollarımı sıvayıp da kendi boğazıma
Sarıldığım yetmezmiş gibi
Külliyemden sarkıtıyorum sağ elimi
Sol elim yitik
Solumda bitmeyen bir yangın
Ve dikitlerle örülü mekânım
Her sarkıt bir kopuş
Gövdemdeki çivilerle
Çarmıha geriyorum ruhumu
Göğün hazzı
Yerinse bas sesi
Umudun tefrikası nice şiir
Nicesinin de olmaz mı bir hikâyesi
Meylettiğim o muhtemel son
Karınca kararınca yaşadığım
Yetmezmiş gibi
Kanaat ettiğim her ne ise
Lakin bir tık ötesi
Sevginin dinmeyen haşmetli sesi
Ötem berim
Sağım solum
Aşka hasret dolunay
Bense zemheride yaşayan bir serseri
O serseri mayına her bastığımda
Un ufak olduğum baştan ayağa
Delişmen bir hasret
Bedellerini ödediğim kadar da hayat
Hazzı değil artık yaşamın
Haiz olduğum yoksunluk
Kılıfından taşan bir kalem
Boyutsuz elem yazılası matem
Yağdırana duacı
Yağmalansam da tartaklansam da
Düşmez kalkmaz bir Allah
Her satırda gün doğumu
Her sonunda şiirin
Yitik ve bitik bir meal erişen aşka
Ergen bir sevdanın külü
Ne çıkar solsa içimin gülü…
Gülüm Çamlısoy