Arama
Son Yazıları
1 - ZEMHERİDE SOLAN MAVİM2 - YOLUM İLLA Kİ GEÇECEKT...
3 - ŞÜKÜR VE NİYAZ
4 - SON KURŞUN
5 - SAHİBİNİN SESİNDEN
6 - NİCE DUYGUNUN DA KATİL...
7 - MÜSAİT BİR ŞİİRDE İNEB...
8 - İKİ CİHANDA DA AZİZ OL...
9 - ETME BULMA DÜNYASI BE ...
10 - BOYUTSUZ BİR MİNVALDE ...
Son Eklenen Şiirler
YOLUM İLLA Kİ GEÇECEKT...ŞÜKÜR VE NİYAZ
SAHİBİNİN SESİNDEN
NİCE DUYGUNUN DA KATİL...
İKİ CİHANDA DA AZİZ OL...
BOYUTSUZ BİR MİNVALDE ...
İnsana ol insan demiş
Fayda etmez keşkeklerim
Söz Gaflet uykusunda i...
Yazsam olmaz yazmasam ...
HUZURUN VE UMUDUN RESM...
BİR VARMIŞ BİR DE YOKM...
KUYU
KÜLÜNDEN DOĞACAKMIŞCASINA
YORGUNUM
Şiirler » HUZUR COĞRAFYAM VE ANA KITAMSIN ANNE
Bu şiir 2024-03-26 18:59 tarihinde günün şiiri seçilmiştir. |
Bir imla hatası mıydı yoksa imha edemediğim yalnızlığın da sönmez ferinde saklı idam sehpam.
Gün yüzlü gök gözlü kadın
Yerin göğün tapınağı aşkla ihya olan
Evrenin bir batında doğan
Gün ışığında saklı iken
Mehtabın hatta yıldızların veryansın
Ettiği o kıpırtı o kımıltı
O sızıntı
Öykünesi bir cennet bahşetti mademki
Yüce Tanrı
Ve işte ayaklarının altını öptüğüm vefalı servetim
Haznemde saklı dev/asa bir hazine iken
Yüreğinin her zerresinde
İhya olduğumdan da öte
İhmal etsem koca cihanı ne ki?
Mademki huzurun ve sevginin yegâne rüzgârısın
Kâh içime esen
Kâh yolumu aydınlık kılan endamın
Tutulan nutkumun şiarı iken
Rahmanın bahşettiği nimeti hikmeti
Ta içime çekip yeryüzünde yaşadığım cenneti
Tapındığım İlahi Gücün yüzü suyuna hürmeten
Annemin yüreğinde açan binlerce tomurcuktan
Biri olsam ne ki?
Sen ki:
Azadesi ömrün
Sen ki:
Asla afaki olmayan bir sevgi
Bazense içimi kaplar derin bir hüzün
Yokluğuna asla alışamam
Varlığınsa yüreğimde yaşattığım
Huzur coğrafyam ve ana kıtam
Tarhında kemalin
Tanzim ettiğim değil iken ömrün
Esen yeli yokluğunda hissettiğim
Matemin üstünü örten atlastan yüreğin
Ne dün ne bu gün ne de yarın
Ayrı düşemediğim bir mevsimsin
Binlerce şiire eşlik eden buğulu sesin gözlerin
Öldürdüğüm nefsin değil nefesimin
Ta kendisi şelale misali coşan
Sevgimin tek adresi
Rabbin sunumu coşkumun tek nedeni
Öykündüğüm yoktur
Ülkem de sensin ülküm de
Ömrü delik deşik eden varlıklardan
Hem uzak hem öte bir coğrafya
Yerin göğün birleştiği ufkun adresi
Yine sensin
Ve umudun ve sevdamın
Bileşkesi
Yerleşik acılardan geçtim geçeli
Sensizlikle yoğrulan ruhumda
Nem tutan namım da aldı yürüdü mademki
Meltemimsin ve mahremim
Ve mizacım ve mabedim
Kıyısından köşesinden
Nasiplendiğim hayatın
Emsalsiz amblemi sevginin yüceliğini
Bana öğreten önce Rabbim sonra sen
Miski amber kokan saçlarına konan karın
Yağan yağmurun
Feryadına eşlik eden
Dualarımın eşkâli
Sensizlikse ölümden beter
Yetebildiğim kadar kendime
Yetinmediğim bir sevgisin bazen özleme
Denk düşen yüreğimden de gözümden de
Düşmeyensin
Düşen her damlada boğulduğumdan da öte
Vakıf olduğum cennet
Nasıl ki ayaklarının altına serili…
Gülüm Çamlısoy