ASLA VE ASLA PES ETME ŞAİR

İlahi Emrine sadık olduğum kadar Rabbin ve işte tefrikası yüreğin: aralıksız hamt ettiğim yetmedi hatmettiğim sureler, gecenin çehresine değen, d/okunan bir yıldız misali varsın kabrimde saklı olsun gaipten gelen gölgeler.

İdrak ettiğimden de öte idame ettiğim yalnızlığın polenlerine saçılıdır ruhumdan sökün eden yaşın da yasın da dolmamışken miadı yüz görümü bir şiir dileyip de ilham perimden ve işte nasıl ki kalemimdir kolluk kuvveti yüreğimin ve saçaklarına takılıp da ayağımın altında serili kilimin üzerine serili hayatın çapkın bir o kadar muzip gülüşleri.

Bir kehanet değil elbet bir kâhin asla:

Tayin edilmiş rotamdan sapmadığım kadar makul olan ne var ne yok, aralıksız kıyamdayım.

İklimlerden sökün eden veryansın yüklü ihtimaller zinciri ve aşkla pekişen şairin yükünü hafifleten ve takılı iken imgelere bir toka mahiyetinde yüzümüzde açan çiçekler misali öykündüğüm mademki aşkın itibarı o halde duygular fora şair: istikametin varacağın kadardan da uzak olsa bile asla ve asla pes etme.

Düşlerim tekin değil bu aralar soyut resimlerde saklı varlığım.

Ak akçe misali ak alın yazımda saklı mealim

Hüzün köşkünde yeşeren

Nadide bir çiçek iken ikbalim

Saf tuttuğum umudun

Safi duygu ve huzurun

Bandığımın ertesi kalemin ucundan

Dökülen öncemde tutulmuş nutkun

Sabrına binaen

Tutuklu sözcüklerle ördüğüm ufkun

Tam da göz hizasında şakıyan bülbülün

Sehven ölü addedilse de yalnızlığım

Salkım saçak duygulardan ördüğüm

Yalın ve sıra dışı bir masalın

Sahi kahramanı mıyım sadece?

Anlatıcısı belki de sair hece sair kelime

Şivesi tutuk bir mazlum

Siması tanıdık bir yabancı

Aş erdiğim yarınların ikbali

Sürmanşet ilham

Sürmenaj geçiren kalem

Aşkın katıksız rüzgârı ve özlemi

Göğün de mendireği iken hüznümle

B/öldüğüm güncemin dünde kalan neşesi

Tokuşan sözcükle tekelleşen değildi sevginin misafiri

İhlal edilesi hiç değil

Göğün kırık gönlünde hicreti dünün

Yerkürenin solgun ferinde bazen bir muamma

Bazen cebelleşen yasla

Yasa mağduru değilken yaş ve yas

Ve işte kırdı zincirlerini şair nüktedan bir rotada

Seyreden gemi misali

Batık hazine değil atık bir ruh hiç değil

Sözcüklerin yakan ve yağdıran meşrebi

Simyacı idi kalem

Simli sesinde hasretin

Bozguna uğrasa da şairin

Tek menfaati yoktu

Köpüren denizin çılgın dalgaları

Kopsa da kalbin sarnıcı

Temenni yüklü bir devinim

Aşkın aşka hasreti

Kalbin delik vasfı

İçine doluşan yası bertaraf ettiğine yemin eden

Yazdığı kadar temkinli

Sevebildiğinden de öte

Seyyah bir yükümlülük bellediği şairin

Olsa da külfeti

Mealine ve mahlasına sadık o nefer ki:

Bazen delişmen

Bazense bir devşirmen misali

Çılgınca vuran sahile

Yüzüne atılan bir tokattan dahi tesirli

Kalemin coşkulu neşrine

Kâh bir nesir eklediği

Kâh şiir iken yüreğin masum söylemi

Kâğıttan kayıklarında yüzdüğü kadar

Yüreğin devasa denizi

Ve aşkın şahı

Mimlendiği ne ki kalemin…